- şeşəbuynuz
- прил. с острыми рогами. Şeşəbuynuz öküz бык с острыми рогами
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şeşəbuynuz — sif. Dikbuynuz, itibuynuz. Zərrintac xanım, Leyləyi öz nəzərindən rədd etdikcə, yaşı ötən şeşəbuynuz bir öküz kimi hey irəliyə dürtülürdü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şeşə — I (Kürdəmir, Mingəçevir, Oğuz, Şəmkir) dik. – Şeşə buynuz cöngədən yaxşı öküz çıxajax (Şəmkir) II (Şəmkir) xüdpəsənd. – Şeşə adamnan mənim heç aram yoxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hiş — təql. Öküzü, kəli sürmək, ya saxlamaq və döndərmək üçün işlədilən nida. Leylək . . yaşı ötən şeşəbuynuz bir öküz kimi hey irəliyə dürtülürdü, nə qədər onun burnundan vurub hiş deyilsə belə, geri çəkilmirdi. S. R.. <Nəcəfalı:> Saxlayın, a… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaman — sif. 1. Pis. Yaman arvadlının evi cəhənnəmdir. (Ata. sözü). Biçarə münəccimbaşı yaman z. halda idi. M. F. A.. Bu dünyada üç şey başa bəladı; Yaman oğul, yaman arvad, yaman at. A. Ə.. Saldız axırda yaman halə məni. M. Ə. S.. 2. Rəhmsiz, insafsız,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti